Beurré d'Hardenpont (1750)

Historie:  Van deze peer is in de Duitse pomologie het volgende te vinden: De peer is door Abbe Hardenpont te Mons (België) gekweekt en is sinds 1759 in België bekend. Noisette in Parijs kweekte de peer in de tuinen van de Hertog van Arenberg te Hervele bij Löwen en gaf haar de naam Beurré d’ Arenberg. In de eerste verzameling van de Duitse pomologen werd de peer in 1853 in Naumburg aanbevolen. Synoniemen:  Hardenpont’s Winterbutterbirn  Gloux-Morceau  Beurré d’Hardenpont d’Hiver  Beurré de Cambron  Goulu Morceau  Beurré d’Arenberg  Kroonprins Ferdinand Vruchtvlees:   Gelig wit zeer fijn vruchtvlees Zacht smeltend met een licht zure – wijnachtige smaak met een heerlijk aroma wat nijgt naar meloensmaak Bewaren:  De vrucht is goed te bewaren vanaf de pluk in november tot wel half januari. N.B.: De afgebeelde vrucht is van een leiboom. Aan een hoogstamboom wordt de vrucht niet zo groot. Formaat vrucht:  De Beurré d’Hardenpont is een grote tot zeer grote peer (± 8 cm breed en 10 cm hoog). De peer heeft een stompe kegelvorm, ook buikig. Het is een veranderlijke vrucht die ook in zeer ongelijke vorm soms lijkt het een wat opgeblazen oppervlak. Plukrijp:  Laat rijp, pas in november.  Gebruik:  Een voortreffelijke tafelpeer.